valentine  mobarak...

عزیزم دلت پر نور، قلبت لبریز ازعشق......

لعنت به همه قانون های دنیاکه درآن ش ک س ت ن پیگرد قانونی ندارد...!

تنهایی همین است...

تکرارنامنظم من بی تو!

     بی آنکه بدانی برای تونفس میکشم...

               پرسیدکه چرادیرکرده است؟

                                                     نکند دل دیگری رااسیر کرده است؟

              خندیدم وگفتم:اوفقط اسیر من است

                                                   تنهادقایقی تاخیرکرده است

                گفتم امروز هواسردبوده است

                                                    شایدموعدقرارتغییرکرده است

                خندیدبه سادگیم این وگفت:

                                                      احساس پاک تورازنجیرکرده است

               گفتم ازعشق من چنین سخن مگوی

                                                    گفت:خواب! سالهادیرکرده است

               درآینه به خودنگاه میکنم......

                                                  آه عشق اوعجیب مراپیرکرده است...

دلم به بهانه های همیشگی گریست بگذار بگرید وبداند

              هرآنچه خواست همیشه نیست...

یاد توبارها وبارها

در ذهن ویرانم تداعی میشود

یاد روزهای بارانی

در زیرآلاچیق عشق

ویاد شبهای پرستاره

که زیرنورکهکشان محبت ساکن بودیم.

ویادآن حرفهای قشنگ که ازجنس دلت بود.

بایادتوبه دوردستهای خیال سیرمیکنم.

وبایادتوازغمهافارق میشوم.

یادتوبراین دل مجروح مرحم است.

وتوپندارکه ابرهاگریستن خودرا ازیاد برند،

باشدکه پرندگان پروازرافراموش کنند.

ولی بدان که تو درخاطرخسته ام رخنه کرده ای وچون گل سرخ وشقایق وپرستوی عاشق همیشه جاودان خواهی ماند.

مهربانم،هرگز از یادسته ام برون نخواهی شدوتو راچون خالق هرچه لطافت وعشق است،

                                            دوستت دارم عزیزم

وعشق هدیه ای است جاودانی

ومن چه عاجزانه افق های طلایی نگاهت راباهزارتمناجستجو میکنم وقصه تنهایی راباآسمان آبی نگاهت درمیان میگذارم .

نسیم اشکی که درنگاهت موج میزند،بارانی ازعشق بودبرای باغ رویاهایم ودلم چه بیقرار برای نگاه عاشقت میتپید...

دردلشبهای تاریک وجودم به جستجوی روشنایی شمع وجودت میگردم.

ووب میدانم بی تو گلبرگهای نازک وجودم رابادسردخزان درهم فرومیریزد وجوانه های ناشکفته امیدم به دور از تومیخشکد.

امابا این اوصاف میدانم قلبم کوچکترازآنی است که ظرفیت خوبیهای تورا داشته باشد.

امادرسکوت پر ازفریادخودمیگریم ومیگویم:باهمین قلب کوچک به وسعت تمام خوبیهاوسادگیهایت دوستت دارم.

نیاباران...!!

زمین جای قشنگی نیست ...من ازاهل زمین خوب میدانم که گل درعقدزنبوراس...، وسودای بلبل دارد وپروانه راهم دوست میدارد....

هوای فاصله سرد است من ازکلاف دلم برایت خیال گرم میبافم..............